U Australiji su inovatori upravo predstavili prvu potpuno automatizovanu farmu koja se prostire na 1.900 hektara i na kojoj ljudska ruka apsolutno ništa ne radi.
Poljoprivredna proizvodnja na ovom imanju odvija se uz pomoć vještačke inteligencije, robota i pametnih senzora, a cilj je da se pokaže kako tehnologija može industriju učiniti produktivnijom i efikasnijom.
Kako piše ABC news postavljanje sistema koštalo je 20 miliona američkih dolara. Projekat su sproveli istraživači sa Univerziteta Čarls Start u Vaga Vagi u saradnji sa institutom Food agility.
Tehnološke inovacije se ne šire samo na pametne gradove, inteligentne zgrade ili nove hibridne radne modele; roboti takođe transformišu poljoprivredu vještačkom inteligencijom, autonomnim traktorima, senzorima koji nadgledaju usjeve u realnom vremenu, dronovima ili robotima za berbu voća i povrća.
Ova farma u Australiji mogla bi predstavljati presedan za ono u šta robotika i vještačka inteligencija mogu transformisati poljoprivredu, ocjenjuju stručnjaci. Među tehnologijom na farmi su bespilotne letelice, robotski traktori, kombajni i pametni senzori za mjerenje, na primjer, emisije ugljenika ispuštenog u atmosferu.
”Neće proći mnogo vremena prije nego što tehnologija izvede poljoprivrednike sa polja i uvede ih u svijet robotike, automatizacije i vještačke inteligencije”, rekao je u saopštenju izvršni direktor Food agility Ričard Norton. ”Potpuna automatizacija nije daleki koncept; već postoje rudnici u Pilbari koji rade u potpunosti na ovaj način”, dodao je.
Istraživači će također postaviti najsavremenije bezbijedno okruženje za rješavanje nastajućih rizika sajber bezbijednosti u proizvodnji hrane.
Senzori će mjeriti interakcije između biljaka, tla i životinja-i zajedno će roboti, vještačka inteligencija i algoritmi moći da uspostave prakse i modele održivosti hrane zasnovane na dokazima. Farma već radi na komercijalnom nivou.
Ova pametna farma nije jedini skorašnji izum koji pokreće promjenu u proizvodnji hrane: vertikalne farme štede prostor u gradovima, pametnim staklenicima se može upravljati sa malo resursa, a kompanije za proizvodnju vještačkog mesa sprečavaju ispuštanje velikih emisija gasova sa efektom staklene bašte.